زیرا تابستان شروع شدهاست! لوازم اسکی خود را دور کنید!grills را برای همبرگر تازه و سگهای تازه تمیز کنید که همسایهها به آنها نزدیک میشوند. به فروشگاههای بزرگ برای اتومبیلهای جدید، مبلمان و تلویزیون بروید! عمو سام، کلاهت را بردار و پرچم کوچک خود را تکان بده تا به خیابان اصلی سرازیر شود!امسال نه.دستور اقامت "COVID - ۱۹" در خانه بیشتر ما را تحتتاثیر قرار خواهد داد، روز یادبود، و شاید این چیز خوبی است. اگرچه آمریکاییها ممکن است به "روز یادبود شادی" پاسخ دهند." دوشنبه گذشته در ماه مه باید یک مساله جدی برای یادبود زنده ملت ما باشد.در اصل "روز دکوراسیون"، "روز یادبود" که تنها در سال ۱۹۷۱ به یک تعطیلی فدرال تبدیل شد، یک روز خاص در بهار برای خانوادههای قربانیان جنگ داخلی افتاده بود تا مقبرهها را تزئین کرده و گردهماییهایی را برگزار کند تا جمعیت ۶۰۰،۰۰۰ نفر از جمله مردانی که در جنگ کشته شدهاند را به رسمیت بشناسد.برخی از حسابهای تاریخی حکایت از آن دارند که اولین جشن روز یادبود توسط گروهی از بردگان آزاد در کارولینای جنوبی برگزار شد که تنها یک ماه پس از سقوط این دو نفر در ۱۸۶۵ برگزار شد.سال بعد در سال ۱۸۶۶، شهروندان شهر کوچک واترلو، N.Y.، businesses را مسدود کردند، همه پرچمها را با نیمی از چوب بستند، شهر را به رنگ سیاه پوشاندند و دستههای عزاداری برای هر یک از سه قبرستان روستا را برای تشخیص و عزاداری قربانیان جنگ داخلی خود برگزار کردند.آنها این سنت را هر سال پس از آن ادامه دادند و در سال ۱۹۶۶ کنگره آمریکا واترلو را "محل تولد" روز یادبود " اعلام کرد.در این قرن، گرچه بسیاری از مردم هنوز برای گذاشتن گل بر روی قبر یک دوست محبوب، یا راهپیمایی در یک رژه محلی با لباس نظامی timeworn دیدار میکنند، بسیاری از آمریکاییها با انداختن یک جشن تابستانی با بهرهگیری از فروش بدون هیچ فکر "فاصله اجتماعی" جشن میگیرند.محدودیتهای بسیاری به خاطر COVID - ۱۹، "خوشحالی" روز یادبود ما را از بین بردهاند.
به ما یادآور شد که بدون barbecues و خرده فروشان محله، روز واقعا در مورد چیزی است که شهر کوچک واترلو آغاز کردهاست.آرامگاه ملی آرلینگتون در سال جاری برای عموم مردم بسته خواهد ماند، هر چند که این خانواده فورا دیدار محدودی را پیشنهاد خواهند کرد. شوهرم، که بیست و پنجمین سال خدمت به عنوان یک افسر ارتش است، امیدوار بود که از پدرش دیدن کند.کوین برک، پدر زنش، در زمان جنگ ویتنام یک فرمانده گردان سوارهنظام بود. به خاطر his، به او جایزه ستاره نقرهای برای his، دو رنگ بنفش، داده شد. به جای ادای احترام به سنگ قبر او با جمعیت معمولی گروهی در آرلینگتون، ما او را در خانه به یاد خواهیم داشت، داستانها را برای فرزندان خود نقل میکنیم و دعای خود را تکرار میکنیم.شاید این تصورات تنهایی و تنهایی در مورد کسانی که به خاطر کشورمان خدمت کرده و جان خود را از دست دادهاند، خالصترین شکل یک جشن روز یادبود هستند."در تاریخ ۱۹ نوامبر ۱۸۶۳ به عنوان بخشی از جشنی که در روز ۱۹ نوامبر ۱۸۶۳ آغاز شد، رئیسجمهور آبراهام لینکلن نشانی Gettysburg را در تاریخ ۱۹ نوامبر ۱۸۶۳ به عنوان بخشی از مراسم بزرگداشت سربازان کشتهشده در جنگ گتیس برگ تحویل داد.در این نبرد سهروزه، این اتحادیه ۲۳،۰۰۰ نفر از مردم و ارتش کنفدراسیون را از دست داد. در طی سخنرانی، معاون لینکلن، جان هی، رئیسجمهور را "غمگین، غمگین و تقریبا خسته" مشاهده کرد، اگرچه این نبرد یک پیروزی برای اتحادیه بود، آدرس لینکلن اثری از triumphalism نداشت. برای خدمت شجاعانه کشته شدگان اندوه و grief بود؛امابایکحسبزرگتر,مانمیتوانیمخود راوقفاینکنیمکه مانمیتوانیماینزمین راتقدیسکنیم.مردانشجاع,زندهومرده,کهاینجاتقلا میکنند,آن راتقدیسمیکنند,خیلیبالاتر ازقدرتضعیفمابرایاضافهکردن و یاکوتاهکردن .دنیاتوجهکمیبه خودجلب میکندوبهیاد نمیآوردکهمادر اینجاچهمیگوییم,اماهرگزنمیتواندآنچهراکهاینجاانجام دادندفراموشکند.برایمازندگیکردندراینجابهکارناتمامیاستکهدراینجاجنگیدهاند,تااینحدعالیپیشرفتکردهاند."نقرهای
ورود به قرنطینه ها ، تنهایی ما و پایبندی ما به دستورات اقامت در خانه این است که این دوشنبه ممکن است پر از خاطرات متفکر ، ادای احترام و بزرگداشت های آرام باشد و نه یک دیوانه دیوانه وار به فروشگاه های بزرگ محلی. امسال سایه COVID-19 این فرصت را به ما می دهد تا به یاد بیاوریم "کسانی که در اینجا جان خود را دادند که ممکن است آن ملت زندگی کند. Frances Tilney Burke یک پژوهشگر مهمان در سیاست های خارجی و دفاعی در موسسه Enterprise America و یک همسر افتخار ارتش است. او این را برای InsideSource.com نوشت
منبع